تحلیل وضعیت علمی رشته‌های کشاورزی و ضرورت ارتقای جایگاه این بخش در توسعه کشور

متأسفانه واقعیت امروز نظام آموزشی و ساختار توسعه‌ای کشور نشان می‌دهد که رتبه و سطح علمی داوطلبان پذیرفته‌شده در رشته‌های کشاورزی، نسبت به بسیاری از رشته‌های دیگر پایین‌تر است. این موضوع پیامدهای زنجیره‌ای جدی به همراه داشته است.

از سوی دیگر، بسیاری از خانواده‌ها رشته‌های کشاورزی را آخرین گزینه فرزندان خود می‌دانند؛ در حالی که اقتصاد ملی، اشتغال پایدار، و امنیت غذایی کشور به طور مستقیم به دانش و تخصص فعالان این حوزه وابسته است. چنین نگرشی نه‌تنها مانع جذب استعدادهای برتر به این بخش شده، بلکه چرخه‌ای از ضعف علمی، ضعف مدیریتی و در نهایت تضعیف کلی بخش کشاورزی ایجاد کرده است. در حالی که در سطح جهانی، کشاورزی موتور محرک توسعه اقتصادی شناخته می‌شود.

تجربه کشورهای موفق نشان می‌دهد که رشد پایدار شاخص‌هایی مانند صنعت، خدمات، صادرات، اشتغال، و حتی فناوری وابسته به رشد اولیه و قدرتمند کشاورزی است.

در واقع اول کشاورزی رشد می‌کند، سپس سایر بخش‌ها امکان رشد می‌یابند

کشاورزی با تولید غذا، ایجاد درآمد، تأمین مواد اولیه، تقویت قدرت خرید جامعه و ایجاد زیرساخت‌های جدید، پایه‌ای‌ترین نقش را در حرکت اقتصاد ایفا می‌کند.

بنابراین برای اصلاح وضعیت موجود، باید جایگاه واقعی بخش کشاورزی در ذهن جامعه، در نظام آموزشی و در سطح سیاست‌گذاری پررنگ شود. این مهم تنها از طریق فرهنگ‌سازی هوشمندانه امکان‌پذیر است؛ فرهنگ‌سازی‌ای که به مردم، خانواده‌ها و نسل جوان نشان دهد که کشاورزی یک رشته کم‌اهمیت نیست، بلکه زیربنای امنیت ملی، توسعه اقتصادی و آینده کشور است.

تا وقتی نگاه جامعه به کشاورزی اصلاح نشود، نمی‌توان انتظار داشت متخصصان قوی، سیاست‌گذاران کارآمد و برنامه‌های توسعه‌محور در این بخش شکل گیرد.

مجید علیرضائی

روابط عمومی مدیریت جهاد کشاورزی شهرستان خمینی شهر